De Plaats
De 18-Holes Kampioenschap Golfbaan
Met onze 18-holes golfbaan, die in 1994 werd geopend, behoren wij tot de mooiste golfbanen van Nederland. Tussen bossen en wijngaarden, met een uniek uitzicht op de Marksburg en de Rijn, en de heuvels van Westerwald, Hunsrück en Taunus, wordt elke golfronde een ervaring.
De fairwaybunkers en talrijke waterhindernissen, evenals snelle, golvende greens, kenmerken de baan: een sportieve maar eerlijke uitdaging. Op onze driving range, de grote puttinggreen en unieke pitchinggreen kunt u uw golfspel verbeteren en alleen of onder begeleiding van onze golfleraren trainen. De baan is ontworpen naar het voorbeeld van de beroemde Amerikaanse golfbaanarchitect Robert Trent Jones jr. en gerealiseerd door Wolfgang Jarsombek. Wij beschouwen golf als een sportieve vrijetijdsbesteding - en u?
Leer onze golfbaan kennen met onze video-tour of bekijk hieronder het ontwerp van elke hole!
Hole 1 gesponsord door Sebamed Marksburg
Een lichte draw over de richtingsgevende stok biedt de goede speler alle mogelijkheden om de green met de tweede slag te raken. Maar ook minder goede spelers hebben de mogelijkheid om de green "in regulation" te raken, dus met de derde slag. Gevaarlijk is echter de out-of-bounds die links naast de speelbaan loopt. Voor de slag naar de green moet de speler een aflopende ligging accepteren. De fairwaybunkers komen vanaf een bepaalde speelsterkte niet meer in het spel, maar wel een van de twee greenbunkers rechts of links van de green. De lager gelegen green is met 19 m niet erg breed, maar met 36 m wel erg lang, zodat verschillende vlagposities gemakkelijk één tot twee ijzers meer of minder kunnen vereisen.
LOCH 2 Appellaan
Het moeilijkste hole van de baan. De drive moet hier midden in een appelboomgaard worden geplaatst, anders is het bijna onmogelijk om een slag naar de green uit te voeren. Ook hier loopt aan de linkerkant van de fairway de out-of-bounds, maar die komt relatief zelden in het spel omdat er een brede roughstrook tussen de fairway en de grens ligt. De tweede slag moet bergop worden gespeeld. Hierbij moet een fairwaybunker en twee greenbunkers uit het spel worden gehouden. De terrassenvormige green biedt variaties in de pinposities.
Hole 3 Gele Waterloo
Het moeilijkste par 3 van de baan. Het vereist van de speler een tee shot met een korte hout of een lange ijzer naar een vrij smal, licht verhoogd golvend groen. Vanaf de tee moet een kloof met zonnebloemen en een klein meer worden overgestoken. De ongeveer 60 m brede greppel vormt vooral voor beginners grote problemen, een kleine groene bunker rechts voor en een andere links naast het groen kunnen als extra hindernis in het spel komen.
Hole 4 Jako's Corner
Dit dogleg naar links vereist van de speler een zeer precieze afslag over de appelboom, die zich midden op de speelbaan bevindt. De out-of-bounds aan de linkerkant en de hoge bomen daar maken het inkorten van het dogleg riskant. Alleen de beste spelers zullen hun afslag voor de green plaatsen. Maar ook met een geslaagde normale eerste afslag is de green zonder problemen met de tweede slag te bereiken. Als men echter de afslag verprutst, verliest men onvermijdelijk een slag. De green kenmerkt zich door zijn horizontale vorm en de daarmee verbonden korte landingszone. De out-of-bounds links en daarachter, evenals twee greensbunkers ervoor en erachter vereisen een precieze benaderingsslag, die doorgaans met een kort ijzer wordt gespeeld.
Hole 5 In het jachtgebied
Dit dogleg naar rechts kan met een drive over de hoek door een goede speler sterk ingekort worden. De speler moet een aantal appelbomen, een ruwe strook en enkele bunkers aan de rechterkant overwinnen en heeft dan nog maar een pitch naar de ongeveer 50 meter lange, door bunkers verdedigde green. Voor minder goede spelers is het aan te raden om met een middelgrote tot lange ijzer een slag op de fairway te maken en dan met de tweede of derde slag de green aan te spelen.
Hole 6 Grand Canyon
Een van de spectaculairste holes van de baan, die de meeste beginners van ontzag doet verbleken. Het is de bedoeling om een greppel van ongeveer 130 m te overwinnen. Als hij de kloof met de eerste slag niet heeft gehaald, kan hij gebruik maken van de dropzone naast de dames tee, van waaruit het slechts ongeveer 80 m is om de kloof te overwinnen. Als hij dan een slag heeft geplaatst op de licht naar links hellende fairway, blijft er nog een slag over met een middelgrote of lange ijzer om een van de moeilijkste greens van de baan aan te spelen. Deze is zeer sterk golvend en aan alle kanten meer of minder licht aflopend, zodat van een een- of tweeputt gemakkelijk meer kan worden gemaakt.
Hole 7 Grote Schijf
De drive op deze oplopende dogleg naar rechts wordt door goede spelers over een roughlip ongeveer 160 m ver op de fairway geslagen. Minder goede spelers slaan eerst recht op de fairway om vervolgens met twee extra slagen op een veilige manier de green te bereiken. De green zelf is vrij groot en heeft enkele gevaarlijke golven, waardoor een een- of tweeputt niet gegarandeerd is. Beschermd wordt het door een grote bunker aan de linkerkant en een even grote bunker aan de achterzijde.
Hole 8 Gone with the Wind
Het gemakkelijkste gat op de eerste negen. De goed verdedigde green met bunkers is licht oplopend en heeft een lichte golf in het midden. Afhankelijk van de windrichting en de vlagpositie kan de speler kiezen tussen een ijzer 7 en een hout. Men moet een kleine potbunker aan de linkerkant en een grote greenbunker aan de rechterkant van de green vermijden. Een grote greenbunker achter de green komt zeer zelden in het spel.
Hole 9 Wilde kersbaan
Als de afslag lukt door een kleine boomrij en een plaatsing van de bal op het sterk aflopende dal "Longhitters spelen naar de ongeveer 200 m verderop gelegen kom", staan alle mogelijkheden open voor de speler om de tweede slag voor een aanval op de green voor te bereiden. Daarbij moet een boomrij worden doorgespeeld, die de speelbaan in twee helften verdeelt. Als hij zijn drive in de openingen van de boomrijen plaatst, heeft hij de mogelijkheid om de green met de tweede slag te bereiken. Deze met 40 m zeer grote green wordt alleen beschermd door een kleine potbunker aan de linkerkant. Aangezien deze echter hoger ligt en de exacte vlagpositie daardoor moeilijk in te schatten is, en er afhankelijk van de vlagpositie ook nog een greenwave in het spel komt, biedt het voldoende moeilijkheden. Een waterhindernis ongeveer 70 m links voor de green komt maar zelden in het spel.
Hole 10 gesponsord door DER PART Reisbureau Kerwer Mooie Uitzicht
Vanaf een hoog gelegen tee moet de drive rechts langs een klein waterhindernis worden geplaatst. Daarna heeft men alleen nog een middelgrote tot korte ijzer nodig om de bal op de zeer moeilijk te putten, 41 m lange green te plaatsen. Een zeer moeilijk te spelen golf is afhankelijk van de vlagpositie in de putt in te plannen.
Meer 11 Loch Ness Monster
Een zeer spectaculair gat. Bij de afslag is het belangrijk om te voorkomen dat de bal in de grote fairwaybunker terechtkomt. Als dit lukt, kan de goede speler de green met de tweede slag aanvallen. Hierbij moet hij een grote vijver oversteken. Als het hem niet lukt om de bal tot stilstand te brengen, bestaat het risico dat hij in een van de greenbunkers rolt. Minder goede spelers proberen de bal met de tweede slag op de fairway links naast het waterhindernis te plaatsen, om dan met de derde slag de green aan te spelen. Ook deze bijna vierkante green heeft een grote golf aan de linkerkant en aflopende randen aan de achter- en zijkanten, waardoor er extra moeilijkheden kunnen ontstaan bij het putten.
Hole 12 Nooit eindigende verhaal
Het langste gat van de baan en een van de langste gaten in Rheinland Pfalz. Hier moet je de afslag plaatsen tussen twee kleine bunkers aan de linkerkant en een grote fairwaybunker aan de rechterkant. Aan de linkerkant langs de speelbaan ligt een out-of-bounds. Met de tweede slag kun je gerust nogmaals in de 'volle' slaan. Ook hier liggen in het landingsgebied weer twee fairwaybunkers. Goede spelers kunnen nu met de derde slag de vlag aanvallen. De green is uitstekend beschermd door bunkers, zodat het aan te raden is om de slag 'carry' op de 33 m lange en 16 m brede green te slaan.
Hole 13 Harde Ruwe
Het gedeeltelijk vrij hoge rough aan de rechterkant van de speelbaan zijn de enige gevaren bij de drive. Een gemiddelde tot lange ijzer naar de green biedt de speler alle mogelijkheden. Voor de green wachten echter nog twee bunkers links en rechts naast de green, die vaker in het spel komen dan menig iemand lief is. Bij het putten is het belangrijk om de concentratie te behouden, want hier bestaat voor het eerst het gevaar om afgeleid te worden door het prachtige uitzicht op de grote bocht van de Rijn.
Hole 14 Eerste keer de Rijn
Hole 15 Missie Onmogelijk
Een absoluut monster van een hole. Het langste par 4 van de baan. Je moet echt twee geweldige slagen maken om het groen "in regulation" te bereiken. De hole is relatief breed en loopt licht stijgend naar het groen. De fairway helt sterk naar links naar de out-of-bounds, rechts ligt een brede roughstrook op de loer. Bovendien moet je hier vaak rekening houden met sterke wind uit het Rijndal. Een extra moeilijkheid komt om de hoek kijken wanneer de vlag op het achterste deel van het groen staat, omdat er nog een heuvel overwonnen moet worden.
Hole 16 Het uitzicht op de Rijn
Het gemakkelijkste hole van de baan. Voordat je het nu aanpakt, moet je even de tijd nemen om van een van de mooiste uitzichten op het Rijnvallei te genieten. Een vrij brede green stelt de speler in staat om met een midden tot lange ijzer vanaf de verhoogde tee goed naar de vlag te spelen. De green is aan de linker- en achterzijde beschermd door bunkers.
Loch 17 Drie Terrassen
Het op één na zwaarste gat van de baan. Longhitters kunnen deze dogleg naar links inkorten. Om het relatief grote risico van een verloren bal te vermijden, kan men de bal ook op de fairway houden, om vervolgens met een middelgrote tot lange ijzer dit unieke groen aan te vallen. Het is de kroon op het Duitse golfbaanontwerp. Bovendien heeft het de vorm van een klavertje vier en strekt het zich uit over drie niveaus. Het is niet bepaald een genot als de vlag zich op een ander niveau bevindt dan de bal. Maar dat is nog niet alles: het groen is goed beschermd door twee strategisch geplaatste bunkers, waardoor de toegang erg smal en slechts enkele meters breed is. Een waterhindernis rechts voor het groen komt vrij zelden in het spel.
Hole 18 Fairway naar de hemel
Bij deze afslag wacht alleen links een out-of-bounds op mislukte slagen. De helling midden op de speelbaan en het niet-inzichtbare groen maken het zeer moeilijk om het groen met de tweede slag te bereiken en zo een eagle-kans te creëren. Meestal wacht er op de tweede slag een enorme bunker van ongeveer 50 m lang, die het 18e fairway van speelbaan 1 scheidt. Een goede pitch op het groen biedt de speler een realistische birdie-kans. Een bunker vooraan links, een andere links daarachter en een grote rechts, die zich tot achter het groen uitstrekt, evenals de out-of-bounds achter het groen straffen onnauwkeurigheden bij de benadering.